Tijdens ieder kerstdiner in Engeland (en dat zijn er veel: voor ieder bedrijf, afdeling, subafdeling, familie, enz, enz) liggen er zogenaamde 'crackers' op tafel. Nu denk je, goh, misschien wat typische kerst hapjes? Welnee, het zijn kartonnen ronde enorme bon-bon gevormde cadeautjes. Je neemt er een in de rechterhand en bied hem aan aan je buurman aan je linkerkant. Hij doet hetzelfde aan zijn linkerkant, etc., etc., tot de tafelrond is. Dan is het aftellen en... trekken maar! Als je geluk hebt (en dus niet, zoals ik, geen idee hebt wat er gaat gebeuren en je buurman verontwaardig aankijkt "waarom deed je dat nou?"), heb je een of twee delen van crackers in je hand, met een kleinzielig en onnuttig cadeautje erin. Oja, en een crepe-papieren kroontje!
Jon's familie heeft er een oplossing op gevonden en koopt altijd de wat interessantere crackers. Dit jaar: racende rendieren. Ze bleken naast onvermoeilijk vrolijk brommend aan iedere race mee te willen doen, ook nog eens fotogeniek te zijn.
Ik kijk nu al uit naar de crackers van volgend jaar!
